Benodigdheden:
Pot of wc verkleiner met krukje
Grote hoeveelheid onderbroeken
Stapel dweilen/ oude doeken
Een aantal rustige dagen achtereen
Geduld
Theun was 1 jaar en 9 maanden toen ik dacht laten we die drie daagse zindelijkheidtraining eens proberen. Ik had er diverse artikelen over gelezen en het leek me super handig om mijn kind snel zindelijk te hebben. Dat gedoe met potjes, half zindelijk en half niet daar zat ik niet zo op te wachten. Theun was nog best aan de jonge kant maar ik dacht baat het niet schaad het niet. Ik plande in een rustige periode van zijn leven (geen verjaardag, broertje/zusje, verhuizing of andere grote dingen) 4 dagen vrij. Met vrij bedoel ik dus echt thuis blijven, geen visite, weinig tv, geen gekke dingen. Volledige focus op de wc!
De pot stond al een tijdje in de badkamer maar hier wilde hij eigenlijk nooit op zitten. Vrijdag begon ik echter wel met de pot in de kamer om te kijken of dit nu misschien wel werkte. Ik vertelde Theun dat zijn luier af ging en dat hij nu op de pot of wc kon plassen zoals Heit en Mem. Theun zat in een fase waarin hij de wc erg interessant vond en regelmatig kwam kijken wat wij daar deden. Dit hebben we dan ook regelmatig gedemonstreerd zodat hij goed kon zien wat er dan gebeurde. De luier ging dus af en elke 15 minuten ging ik met hem naar de pot of wc. Het was al snel duidelijk dat de pot hem echt niet ging worden. Na 3 keer om de 15 minuten naar de wc merkte ik weerstand bij Theun. Dus ik heb de 15 minuten opgeschroefd naar 30 minuten.
Ik merkte al vrij snel dat Theun begreep wat er moest gebeuren. Hij liep in zijn onderbroek door het huis en af en toe had hij een ongelukje, maar plaste ook op de wc! Dag 1 verliep dus soepel. De dweilen en handdoeken hebben we echt wel nodig gehad maar dit was best te overzien. Tijdens het slapen kreeg Theun gewoon een luier om want ik wilde niet te snel van stapel lopen. Overdag zindelijk vond ik het belangrijkste. Ik hield er wel sterk rekening mee dat hij nog geen 2 jaar was en het dus niet perse hoefde te lukken. Echter denk ik dat het zo jong beginnen ook zijn voordelen heeft omdat de nee fase nog niet begonnen is.
Dag 2 begon goed. We herinnerden Theun regelmatig aan zijn wc bezoek en namen hem sowieso om de 45 minuten mee naar de wc als hij er zelf nog niet was geweest. Want ja hij gaf zelf al aan dat hij naar de wc moest door ernaartoe te lopen. Nog steeds ongelukjes maar minder dan dag 1. Doordat Theun nog zo jong was, was zijn taalontwikkeling nog volop bezig. Als ouder en vaste verzorger zul je snel zien hoe het kind aangeeft dat het naar de wc of pot moet. Als kinderen wat ouder zijn zullen ze het benoemen maar dan nog is het kijken naar de lichaamstaal heel belangrijk. Vaak gaan kinderen eerder wiebelen of aan hun kruis zitten voordat ze beseffen ik moet plassen.
Dag 3 eigenlijk hetzelfde als dag 2. Zijn broek had hij inmiddels gewoon weer aan en we gingen nog steeds om de 45 minuten naar de wc. Geen bezoek en weinig tv want dit verstoorde zijn focus op de wc. Wel mocht hij lekker buiten spelen en dat ging zonder ongelukjes. De ongelukjes werden steeds minder. Het aantal ongelukjes wat een kind zal hebben kan per leeftijd verschillen maar houd er rekening mee dat dit er in het begin best veel zullen zijn. Dit hoort bij het leerproces, vallen en opstaan. Hier kun je als ouder best moe van worden maat houd vol! Het gaat over en dit is het proces van opvoeden. Geef niet op of denk ik doe toch even snel die luier om, dan is alles voor niks geweest.
Dag 4. Ik had een extra dag ingepland dat leek me wel handig. Het ging echt heel erg goed en ik durfde het aan om samen naar de winkel te gaan. Heel relaxt zijn we kort naar 2 winkels geweest en dit ging goed! Uiteraard van te voren goed laten plassen en uitgelegd dat je in de auto en in de winkel niet kunt plassen. Thuis ging het ook weer erg goed. Plan liever een dag te lang dan een dag te kort in voor deze training. Hoe langer het kind rustig kan wennen aan de situatie hoe beter.
De dagen daarna zijn we gewoon door blijven gaan met het minimaal om de 45 minuten laten plassen. Op bed kreeg hij gewoon zijn luier om en daar poepte hij de eerste tijd nog wel regelmatig in maar deed dit ook gewoon op de wc. Voordat we weg gingen of Theun op bed ging lieten we hem altijd plassen. Zodra er ergens een wc in beeld was gingen we voor de zekerheid even plassen. Tot nu toe (1 jaar en 4 maanden verder) hebben we in het openbaar nog nooit een ongelukje gehad!! Tijdens lange autoritten geven we Theun uit voorzorg vaak een luier maar omdat dit zo minimaal is heeft hij niet eens door dat hij dan een luier om heeft en zegt dan dus altijd dat hij moet plassen.
Wat belangrijk is wil je slagen in een paar dagen: volledige focus op de pot/wc, volledige aandacht voor de signalen van je kind dus minimaal telefoon of tv, geen bezoek, blijf thuis, ligt de oppas goed in over de signalen wanneer je kind vaak moet plassen, minimaal de luier om doen zodat ze echt die luier vergeten, doe het in een rustige stabiele periode van het kind zijn leven, wissel even af met je partner of ander vertrouwd persoon voor het kind zo behoud je je geduld, ga regelmatig naar de wc, laat je kind zien dat jij ook naar de wc gaat, zorg dat je kind goed zit op de pot of wc, op de wc het liefst met voetjes op een krukje dat voelt vertrouwd of houd je kind vast, altijd complimenten geven als het goed gaat, niet boos worden als het fout gaat, belonen mag maar bied geen garantie dat het kind na de beloning door gaat met zijn gedrag, koop goed ondergoed.
Verwacht geen wonderen. Elk kind heeft af en toe een ongelukje. Hoe jonger het kind hoe vaker dit ongelukje zal zijn om hun besef nog niet erg groot is. Bij spanning of diepe concentratie/ afleiding zal er sneller een ongelukje plaats vinden dus help je kind in die situaties. Kijk altijd goed naar signalen van je kind. Moedig je kind soms aan om te plassen maar forceer niks want hierdoor krijgt het kind weerstand om naar de wc te gaan.
Theun was jong en veel thuis, ging niet naar de opvang maar naar zijn beppe´s die volledige aandacht voor hem hadden en dus ook wisten wanneer hij moest plassen. Ik ben ervan overtuigd dat deze factoren het proces makkelijker hebben gemaakt maar met de juiste aanpak en vooral aandacht moet het ieder kind en ouder lukken!
Liefs Christa
P.s. heb je vragen? Of opmerkingen? Mail me gerust! Van elkaar kunnen we leren.