Maart 2017 werd Theun geboren. Ik moest en zou borstvoeding geven. Ik had me goed verdiept dacht ik en overal aangegeven dat ik dit wilde doen. Na een snelle bevalling moesten we echter naar het ziekenhuis. Geen goudenuurtje dus, meteen kleren aan en in de ambulance. Geen huid op huid. In het ziekenhuis kregen we weinig tot geen begeleiding. Opeens dacht ik, mijn kind moet drinken! Dus hebben we zelf maar een dappere poging gedaan om Theun aan te leggen. Geen huid op huid maar gewoon even iets proberen. Dit was erg klungelig en een zuster probeerde wel iets te helpen maar had er geen zin in. Toen ik niet meteen naar huis mocht kwamen ze al aan met een flesje kunstvoeding. Theun was 4350 gram, een flinke baby en die moeten wel meteen drinken vonden ze in het ziekenhuis. Hierop zei ik meteen nee ik ga borstvoeding geven dus ik leg hem eerst aan.
Eenmaal thuis gingen we dapper verder en Theun leek goed te drinken. Maar aan zijn gewicht konden we zien dat het niet lukte, ook was hij suf, gelig en viel steeds in slaap. We begonnen met één kunstvoeding in de avond te geven. Als hij die dronk kon ik kolven en ook overdag kolfde ik met de Medela elektrische kolf om iets op gang te krijgen. Wat ik kolfde kreeg Theun in een slangetje via de borst erbij. Met kolven krijg je echter minder melk uit te borst dan wanneer het kindje live drinkt dus dit gaf nog geen hoopvol beeld. De verloskundige en kraamzorg sloten alles af en wij bleven achter met een kind wat nog niet volledige borstvoeding kreeg. Toen het consultatiebureau kwam was Theun dus nog steeds onvoldoende gegroeid. Meer kunstvoeding erbij dus en kolven kolven kolven.
De borstvoeding is bij Theun nooit helemaal lekker op gang gekomen. Theun heeft lang om te twee uur voeding nodig gehad. Als een baby genoeg drinkt tijdens een voeding moet er vrij snel 3 a 4 uren tussen een voeding kunnen zitten. Toen ik weer aan het werk ging liep de voeding snel terug. Ik werkte twee dagen achter elkaar, dit was niet goed voor de voeding, ook draaide ik nachtdiensten wat er voor zorgt dat de productie afneemt. Omdat het al een zware weg was geweest besloten we met 5 maanden dat het klaar was. Wat was ik teleurgesteld!
Toen ik zwanger was van Lex besloot ik dan ook het anders te gaan doen. Overal goed aangegeven dat ik heel graag alles opnieuw wilde doen en er echt alles voor over had. Het moest beter lukken deze keer. Dat gouden uurtje zou ik nu krijgen en ook de kraamweek zou ik veel in bed liggen huid op huid. Ik ging naar voorlichtingen en keek veel filmpjes. Overal wordt gezegd dat het gewoon moet lukken elke vrouw kan borstvoeding geven en hier hoef je tijdens de zwangerschap niks extra’s voor te toen. Oké afwachten tot de bevalling dus.
Na een mooie bad bevalling was Lex daar. We hoefden niet naar het ziekenhuis en konden de hele dag huid op huid liggen! Wat een geluk dit moest wel goed gaan. Dag drie was Lex echter toch teveel afgevallen ook had ik totaal geen stuwing of vol gevoel in mijn borsten. De kolf erop! Na 10 minuten kolven 1 drup! Hoe kan dit?! Ik had toch alles gedaan wat nodig was? Huid op huid, rust, aanleggen aanleggen aanleggen. Hoezo iedereen kan borstvoeding geven? Ik dus niet! Gelukkig had ik een geweldige kraamverzorgster die helemaal uitzocht wat we nog konden doen. Via de verloskundige kon ik een Medela Symphony kolf huren, dit is een medische kolf die extra veel kracht heeft om te voeding op gang te brengen. Lex kreeg een volledige dag kunstvoeding om op krachten te komen zodat hij daarna kracht had om te drinken, want borstvoeding vergt natuurlijk meer energie dan vanuit een fles. Ik ging fulltime kolven met de medische kolf en merkte dat het werkte. Mijn man vloog naar de winkel om fenegriek capsules te kopen en ik at veel anijs en volle producten. Het moest gewoon lukken.
De borstvoeding kwam goed op gang. De productie werd steeds beter maar ik merkte na ongeveer 10 dagen dat Lex nog erg onrustig was. Hij dronk om de 1.30 a 2 uur en was dan erg onrustig. Omdat de kraamzorg weg was en de verloskundigen ook geen extra adviezen meer hadden heb ik toch een lactatiekundige ingeschakeld. Dit was nog erg lastig omdat er maar weinig in Friesland zijn en ze het erg druk hebben. Het liefst wil je natuurlijk dat ze zo snel mogelijk bij je langs komen. Gelukkig kon er iemand een gaatje vinden. Bij binnenkomst deed ze eerst een mondonderzoek en haar conclusie was al snel te strakke tongriem en lipriempjes. Hierdoor kon Lex niet goed aanhappen en had hij niet genoeg kracht om goed door te drinken. Dit was voor hem dus erg vermoeiend en zo kon de productie dus niet vol op gang komen.
Na ons bezoek aan de tongriemkliniek (lees blog tongriemkliniek) merkte ik na 3 dagen al verschil. Lex kon beter aanhappen en het drinken ging goed. Hij was rustiger en was sneller tevreden. De medische kolf kon worden ingeleverd. Wel ben ik nog een tijdje aan de fenegriek capsules gebleven. Deze capsules heb ik nog steeds achter de hand voor als ik bijvoorbeeld heb gewerkt en ik merk dat de productie wat afneemt. Ook nu ik weer aan het werk ben merk ik dat het heel goed gaat. Wat een verschil met de eerste keer borstvoeding. Ik werk geen twee volledige dagen achter elkaar wat helpt voor de productie. Ik heb geen nachtdiensten meer.
Het liefst geef ik minimaal borstvoeding tot 6 maanden. Bij Theun is dit dus helaas net niet gelukt maar bij Lex ga ik het zeker weer proberen. Na 6 maanden kunnen we dan rustig beginnen met vaste voeding (lees blog voeding). Ik luister deze keer goed naar mijn lichaam en pas mijn voeding aan. Succes met jullie avontuur en ik houdt jullie op de hoogte van mijn tweede avontuur.
Deel 2
Nadat we met Lex naar de tongriemkliniek zijn gegaan verliep de borstvoeding een stuk beter. Ik merkte toen ik aan het werk ging wel dat mijn productie terug liep maar kon het nog 8 maanden vol houden om Lex borstvoeding te geven! Ik merkte bij 8 maanden dat Lex er zelf minder zin in kreeg. Hij was actief en wilde druk spelen en niet meer rustig drinken. Het was goed zo, ik had mijn best gedaan Lex was tevreden en groeide goed. Trots dat het me 8 maanden is gelukt!